Hilal KILIÇASLAN

İnsan doğduğu anı ve bebekliğini hatırlamaz ama benim aklımda gülümsemelerim kalmış. 14 Mart 1983 yılında her bebek gibi ağlayarak dünyaya gözlerimi açtım. Bebekliğimden gülerek çıkıp çok güzel bir çocukluk geçirdim. Okul çağına gelince o gülümsemeler ile yaşamıma devam ettim. Çocukluğuma dair hatırladığım en güzel şey muhteşem bir anne ve babaya sahip olmak gerisi pekte önemli değil sanki. Benim muhteşem bir anneye, babaya  ve iki kardeşe sahip olmaktı. Gerisi pek de önemli değil. Güzel bir okul yaşamı ile birlikte hayata çok erken yaşta atıldım. 17 yaşında evlenip 19 yaşında anne oldum. Kulağıma ‘’ne nasıl olur’’ sesleri gelir gibi oldu. Ama öyle 19 yaşında anne oldum. Erkendi ama dünyanın en güzel duygusuydu. Kızımla birlikte ben de büyüdüm. Kızım beş yaşına geldiğinde bir kardeşi daha oldu. Ben bu süre zarfında gönüllü olarak birçok sosyal alanda çalıştım. Hem annelik hem de gönüllü olarak iş hayatında bulundum. Böylece kızımla birlikte ben de büyüdüm. İki kızım eşim yani bu hayattaki en büyük şanslarımla birlikte mutlu bir aile hayatına sahibim.32 yaşına geldiğimde ise tekrardan anne oldum.  Yaş itibari ile ayakta duran güçlü bir kadındım. Minik kızım dünyaya geldikten sonra da dergi yapma işleri ile uğraşıp boş kalmamaya özen gösterdim. O işler bitince de kendimi yazı yazmaya adadım. 20 Mart 2019 tarihinde ‘’Bir Umuttur Yaşamak’’ adlı kitabım piyasaya çıktı. İlk kitabıma ilk bebeğim de diyebilirim. Kitap çıktıktan sonra birçok yazarlık yarışmasına katılıp hikâye, şiir, makale gönderdim. ‘’Baba 4 Harfli Değildir’’ ve ‘’Çığlık Edebiyatı’’ adlı iki anatomi kitabında hikâye ve şiirim yayınlandı. 10 Şubat 2020 de ‘’Mutluluğa Göz Kırp’’ isimli kitabım piyasaya çıktı. Bir yıl aradan sonra üçüncü kitabım ”Sardunya Köşesi” isimli kitabım piyasaya çıktı.

Yazmak Bir Yaşam Biçimidir

Geçmişime bakıp düşünüyorum da ben hep yazı yazdım. Çocukluğumda günlükler tutup, bol bol anket defterleri hazırlayıp arkadaşlarımdan yazı istedim. Yaşım ilerledikçe yazılarımı daha düzenli hale getirip anı defteri tutmaya başladım. Sonrasında da bu merakımı şiirler yazarak devam ettirdim. Şiir dediğime bakmayın benimkiler; kimine göre şiir, kimine göre deneme yazısı. Sonrasında da hikâyeler öyküler ve kitap. Benim hayatımda asla vazgeçemeyeceğim şey yazı yazmak. Yazı yazmak bana göre kendini kendine konuşmak, seni anlayacağından emin olduğun bir arkadaşınla dertleşmek. Sırrını asla başkasına vermeyecek olan bir dert ortağı…

Hayata dair her şeyi yazmak istiyorum. Hayattaki mutsuzlukları ve mutlulukları kaleme almak istiyorum. Yeni doğan bir bebeğin ailesine yaşattığı sevinci, 80 yaşında ölen bir insanın ailesine verdiği acıyı yazmak istiyorum. Nasihat veren hikâyeler okuyucuyu ne kadar sıkarsa sıksın,bir kişiye faydam olur deyip, bildiğim konularda ki tecrübemden faydalanıp örnek olsun diye yazmak istiyorum. Aslında benim yazı yazmak için bir listem yok, nefes aldığımız her saniyenin bile yazmaya değer bir hikâyesi olduğuna inanıyorum. Bu yüzden hayata dair her şeyi yazmak istiyorum. Şu sıralar en çok yazmak istediğim hatta yazmaya çalıştığım şey mutluluk. Ben mutluluğuher türlü olumsuzluğa rağmen yaşatmaya çalışan insanların hayat hikâyelerini yazıyorum. İnanmaktan, savaşmaktan, hatta kendisi ile mücadele etmekten vazgeçmeyen insanları anlatıyorum. Bir kadının isterse her şeyi yapabileceğini anlatmak istiyorum. Hayattaki en büyük mutluluğun ilk önce kendini sevmekten, kendine saygı duymaktan geçtiğini yazmak istiyorum. Dünyanın gidişatını kötü gördükçe bu düşüncelerimi mutlaka paylaşmam gerektiğini düşündüğüm için yazmak istiyorum. Açlık, şiddet, ölüm, umutsuzluk çoğaldıkça insanların kendine olan güvenlerinin azaldığını görüyorum. İnsanların kendine olan güvenleri azaldıkça intiharların arttığını görüyorum. Tek başıma dünyayı değiştiremem ama kendimi değiştirebilirim. Bu yüzden kendim de değiştirmeyi düşündüğüm şeyleri bir hikâyeye çevirip başka insanlarla paylaşmak istiyorum. Bu yüzden dimdik ayakta duran, hayata karşı kafa tutan, seven, sevilen, duygu dolu kim bilir belki balık belki terazi burçlu bir kadının hikâyesini yazmak istiyorum.